III SOWIOGÓRSKI MARATON GÓRSKI po weselu

no to się nazywa weekend. plan zakładał, że pojadę albo jako pomocnik albo jako uczestnik zawodów. w zależności jakie będzie wesele...ejj wesele było świetne, dziewczyna i mama mają bóle mięśni bez maratonu rowerowego :P
Przyjechałem w mocnym stanie alkoholowym o 4 do domu, po 7 obudził mnie sąsiad i jego kochanka imieniem wiertarka, dzięki sąsiad.
co dziwne nie zdążałem mieć kaca, lekko skołowany zjadłem śniadanie i podjąłem decyzję, że przejadę maraton. W międzyczasie przyjechał Zielony, który pomógł mi się zebrać i przyszykować. Jedziemy na styk, dodatkowo trafiamy na objazd przez Dzierżoniów gdzie tracimy cenny czas ale na miejscu jest tyle chętnych, że biuro zawodów nie daje rady i start został przesunięty na późniejszą godzinę dzięki czemu na spokojnie się zapisujemy. 
Na starcie wymieszani amatorzy i profesjonaliści (średnia ponad 24km/h sick!!!). Zastanawiam się czy jechać mini czy tak jak zadeklarowałem mega. Dodatkowo bliżej nieznana mi osoba puszcza przeokropnego bąka. Plebs, dzicz i trolle  :P
Początkowe kilometry słabe, dużo mnie wyprzedziło a ja zero pary w nogach, nie było czym kręcić, czekam na jakiś krótki zjazd ale nic z tego. Ale jak się doczekałem to chciałem by się skończył, długi kamienisty dodatkowo zaliczyłem chyba każde błoto. Po wyścigu mógł ktoś stwierdzić na podstawie mojego wyglądu a innych, że jechałem inny maraton. Kolejny podjazd i wreszcie kogoś zaczynam wyprzedzać, potem kilku mnie i tak to jakoś leci, w pewnym momencie jechał za mną gość, który oddychał tak samo ciężko na podjeździe jak Kudłaty, zrobiło się jeszcze śmieszniej gdy innemu gościowi za szwankowały przełożenia i łańcuch, stanął i w dość osobisty i ciekawy sposób powiedział o swoich uczuciach w stosunku do roweru :). Kiedy maiłem swoją największą bombę to jechałem za piękną panią w legginsach, true motivation. Właśnie po jej wyprzedzeniu...długo walczyła ze mną zacząłem o wiele lepiej jechać, szybciej pokonywałem krótkie podjazdy na stojąco dzięki czemu przegoniłem wiele osób. na całej trasie walczyłem z jakimś typem w zielonej koszulce, cały czas się przeganialiśmy, okazało się, że był szybszy na zjazdach. Ogółem trzymałem się swojej taktyki z korektami Ziela na maratony, a więc "bez spiny na początku", "podjazdy rób swoim tempem" i mój ulubiony, który miałem nie powtórzyć "omiń bufet", od razu wiadomo, które myśli jego a które moje, ale tyle osób przegoniłem biorąc jednego banana i kilka ciastek, napełniając kieszenie trochę no i bidon. jadłem po drodze, nawet chyba pani złapała mnie w obiektywie.
Kiedy usłyszałem, od jakiegoś członka ekipy obsługującej na ostrym 90stopniowym nawrocie, że to ostatni podjazd, dostałem nowych pokładów mocy. co prawda nie było już męczących długich podjazdów ale ogółem jakieś były, krótkie. Walczyłem o miejsca, niestety w pewnym miejscu pojechałem gdzieś indziej niż powinienem, 100m zrobiłem ale na szczęście zawróciłem. Wyprzedziło mnie dwóch facetów i jedna kobieta. Liczyłem, że będzie podjazd i ich dogonię. Podjazd się pojawił, oni na siedząco ja na stojąco, jednego wyprzedziłem, dwójce usiadłem na koło ale zaczął się singlowy odcinek, techniczny. Jak pokazał inny Świebodziczanin dało się wyprzedzać wymijać na tym odcinku, jechał MEGA, ja go rozpoznałem więc przepuściłem, pani przed chyba go nie słyszała i walił obok niej, uważając by nie wyskoczyć ze skoczni w górę. Ja poczekałem już na ostatnie szutrowe metry. Udało się ich wziąć przed ostatnią prostą, gość walczył ale waliłem w pedały mocno.
Wynik: 1:48:23 (MINI)
śr. 12,86 km/h
M2 24/34
open  84/137

źródło: ultimasport

Może mogło być lepiej a może gorzej, ale pogoda plus wesele do późna jakoś odstraszały od dystansu mega, w sumie powinienem się cieszyć, że nie maiłem skurczów po takiej ilości alkoholu, może to zasługa magnezu łykniętego przed weselem. Było fajnie, wynik jakoś się udał czyli do następnego ...

http://app.endomondo.com/workouts/555231838/677106...