Bardo Śląskie i najpiękniejsza linia kolejowa
-
DST
12.88km
-
Czas
07:01
-
VAVG
32:41km/h
-
Kalorie 1404kcal
-
Podjazdy
784m
-
Aktywność Chodzenie
Sobota, 3 października 2015 | dodano: 20.10.2015
to był ciekawy weekend, taki śmieszny i relaksujący, że długo po niedzielnym rowerze w domu miałem uśmiech na ustach.
W sobotę mieliśmy w planach wyjazd do Barda a potem powrót najpiękniejszą linią kolejową w Polsce. Problem polegał na tym, że dzień wcześniej obchodziliśmy moje urodziny, mniej lub bardziej udanie. Późno poszliśmy spać, z rana kac morderca, nie wszyscy pojawili się na dworcu, zebrała się szóstka. Dojazd przynajmniej dla mnie był ciężki, sucho w przełyku, ogólne zmieszanie, plus plotłem coś trzy po trzy o dzieciach koleżanki. Bardo przywitało nas piękną pogodą, śmiechu co niemiara, byliśmy w Bazylice, przeszliśmy drogę różańcową oglądając ciekawe kapliczki, zahaczyliśmy o drogę krzyżową, byliśmy przy krzyżu na obrywie skalnym, także z rzeczy kościelnych jesteśmy 4 niedziele do przodu. Zrobiliśmy mega ognisko nad rzeką, każdy się objadł rożnymi rzeczami, byliśmy lepiej przygotowani wszyscy niż jak na niejeden grill, każdy się dzielił co miał w plecaku. Jestem jednego nepomuka i ok. 7 keszy do przodu. Podróż powrotna z pięknymi widokami, nawet Paweł się przestraszył gdy mu się przysnęło, otworzył oczy a tu przepaść. Szkoda, że nie przejechaliśmy całej trasy, tzn tunelu najdłuższego w Polsce i najbardziej rozpoznawalnego w Wałbrzychu wiaduktu, a to wszystko przez kręcone sceny kaskaderskie w Jedlinie Zdrój. Z Głuszycy mieliśmy komunikacje zastępczą, przeżyliśmy szybką jazdę autobusem, kierowca się śpieszył byśmy zdążyli na następny pociąg. Jechał jak szalony, wąskie drogi, na styk z innymi autami się mijał, niektóre auta w mieście zjeżdżały na bok, co się dziwić gość w mieście jechał ok. 90km/h. Ale osiągnął cel, udało nam się wejść do pociągu. Na drugi dzień zaklepałem z Kudłatym na rower, działo się ...
W sobotę mieliśmy w planach wyjazd do Barda a potem powrót najpiękniejszą linią kolejową w Polsce. Problem polegał na tym, że dzień wcześniej obchodziliśmy moje urodziny, mniej lub bardziej udanie. Późno poszliśmy spać, z rana kac morderca, nie wszyscy pojawili się na dworcu, zebrała się szóstka. Dojazd przynajmniej dla mnie był ciężki, sucho w przełyku, ogólne zmieszanie, plus plotłem coś trzy po trzy o dzieciach koleżanki. Bardo przywitało nas piękną pogodą, śmiechu co niemiara, byliśmy w Bazylice, przeszliśmy drogę różańcową oglądając ciekawe kapliczki, zahaczyliśmy o drogę krzyżową, byliśmy przy krzyżu na obrywie skalnym, także z rzeczy kościelnych jesteśmy 4 niedziele do przodu. Zrobiliśmy mega ognisko nad rzeką, każdy się objadł rożnymi rzeczami, byliśmy lepiej przygotowani wszyscy niż jak na niejeden grill, każdy się dzielił co miał w plecaku. Jestem jednego nepomuka i ok. 7 keszy do przodu. Podróż powrotna z pięknymi widokami, nawet Paweł się przestraszył gdy mu się przysnęło, otworzył oczy a tu przepaść. Szkoda, że nie przejechaliśmy całej trasy, tzn tunelu najdłuższego w Polsce i najbardziej rozpoznawalnego w Wałbrzychu wiaduktu, a to wszystko przez kręcone sceny kaskaderskie w Jedlinie Zdrój. Z Głuszycy mieliśmy komunikacje zastępczą, przeżyliśmy szybką jazdę autobusem, kierowca się śpieszył byśmy zdążyli na następny pociąg. Jechał jak szalony, wąskie drogi, na styk z innymi autami się mijał, niektóre auta w mieście zjeżdżały na bok, co się dziwić gość w mieście jechał ok. 90km/h. Ale osiągnął cel, udało nam się wejść do pociągu. Na drugi dzień zaklepałem z Kudłatym na rower, działo się ...

https://www.endomondo.com/users/6771062/workouts/6...
Kategoria Pieszo góry