Tatry 2013- dzień 5 - urlop, piesze wycieczki 22-29/08/2013
-
Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 5 Dolina Chochołowska
z założenia miał być dzień wolny. ale namówiłem znajomych na coś innego bo pogoda miała się psuć więc chciałem skorzystać i coś jeszcze zdobyć podczas urlopu. Padło na Dolinę Chochołowską, którą nawet w deszczu można spokojnie zwiedzać. Poranek okazał się trudny, tym razem nie dla mnie a dla dwójki wczorajszych towarzyszy podróży. Szybko zostałem oskarżony o zarażenie kompanów i nazwany bakterią. Jednak dali radę wstać i wyjść w góry, dołączyła także druga koleżanka, która miała coraz większe pęcherze na stopach. Dolinę znaleźliśmy z lekkimi nerwami, zgrzyty w paczce po paru dniach?, no ładnie :P. Plan był taki, bierzemy rowery, jedziemy 7km w stronę Schroniska na Polanie Chochołowskiej. Na niebie rozlało się mleko ale mimo to gdzie nie gdzie można było podejrzeć cudy przyrody. 
W schronisku dłuższa przerwa, w końcu wrócił mi apetyt, wpadły pyszne flaki, inni zamówili kawę. Decydujemy, że wejdziemy na pierwszy szczyt podróż czyli Grzesia a potem zdecydujemy czy zaatakujemy Rakoń i Wołowiec. Podejście stromę, jak każde chyba. Rolę z poprzedniego dnia się odwróciły, ja uciekam a reszta goni. Na szczycie wszechobecna mgła, nic prócz krzyża, znajomi z różnym opóźnieniem docierają do celu, zmarzłem jedynie przez swój pośpiech. Jak wszyscy się zameldowali na górze to zrobiliśmy przerwę. Z Danielem szukaliśmy w kosodrzewinie kesza bezskutecznie, upór nic nie pomógł. nie tym razem. lekko przemoczeni wracamy do dziewczyn po drodze tłumacząc innej parze dziewczyn zabawę w którą się bawimy. Decydujemy, że to dziś ostatni szczyt tego dnia, szlak podobno piękny ale pogoda nie pozwoliła tego dostrzec. wracamy tą samą drogą, odwiedzając Kaplice na polanie, gdzie był kolejny kesz. Daniel się przestraszył żaby, która siedziała w pniu. Dalej na rowery i powrót do auta. Towarzysze się rozchorowali, ja dołączyłem do innego pokoju, gdzie się dopiero co zameldowali dojeżdżający znajomi ze Świebodzic i Wlenia. Pogadaliśmy wypiliśmy balantajsa i w kimę.
Kategoria Pieszo góry
Tatry 2013- dzień 4 - urlop, piesze wycieczki 22-29/08/2013
-
Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 4 KOŚCIELEC
...dzień był walką samym z sobą, z organizmem i jego dolegliwościami. Początek był niczego sobie, słońce dawało równo w czajnik, więc bluza ściągnięta, niestety co zrobić z kalesonami i długimi spodniami? fuck, gdzie ja widziałem, że będzie zimno, tak więc kalesony ocieplały mnie już do końca dnia. 
Pierwszy raz miałem okazje wchodzić z Kuźnic, które jeszcze jak się potem okazało kilka razy odwiedzę i będę wspominał je z lekkim niesmakiem. Podejście pod Przełęcz pod Kopami bardzo fajne, na samej przełęczy piękne widoki na góry ale i też na odległe już nieco Zakopane.
To tu pierwsza dłuższa przerwa, jestem spocony, zjadam pierwszy posiłek w postaci banana, batona i gorzkiej czekolady, lekko pomaga. spotykamy tu przesympatyczną starszą parę turystów z którymi dłużej rozmawiamy. z początku śmieją się z mojego zmęczenia ale gdy wytłumaczyłem im swoją sytuację byli bardziej wyrozumiali dzieląc się swoimi podobnymi historiami. Poczęstowali mnie czekoladą i poszli w tym samym kierunku co my, jeszcze potem się mijaliśmy na szlaku. Przechodzimy obok Schronisko Murowaniec, idziemy dalej w kierunku Czarnego Stawu Gąsienicowego. Jezioro jest przepiękne, chyba najbardziej zapadło mi w głowie, jedno z większych w Tatrach naszych. Od stawu do góry prowadzi czarny szlak w kierunku Karbu. Szlak mocno pnie się do góry, tutaj dopada mnie kryzys, po prostu czuję, że nie mam z czego zdobyć tej góry, tzn nie mam energii, dodatkowo kończy mi się woda, okazuję się, że drugą butle wody zostawiłem w domu a znajomi już dawno mnie wyprzedzili, że nawet ich wzrokiem nie ogarniam. Bardzo często robię postoje, czego akurat nie żałuje bo mogłem sobie siąść i patrzeć na góry i staw z dużej wysokości, dzieląc się emocjami z bliskimi do których zadzwoniłem. 
Zanim doszedłem na Karb mijałem kilka wąskich miejsc gdzie adrenalina lekko mi się podniosła. Karb to swoisty przystanek przed zdobyciem Kościelca 2155 m npm. Z dołu znów widziałem mróweczki chodzące zawijasami pod górę, nie rozpoznałem nigdzie znajomych. 
Po krótkiej przerwie wbijam, szlak jest ciężki, tak głosi znak przed wejściem. Nie było łatwo. Zmęczenie i odwodnienie dochodziło do głosu. Schody z kamieni niekiedy mocno wysokie, że aż prawie kalesony rozdarły mi się w kroku. Myślami jestem tylko w miejscu gdzie spotykam znajomych a oni ratują mnie wodą. Wchodząc nagle natykam się na zator na szlaku. Szlak tak się piął do góry, że w sumie wzrok sięgał najbliższego kamienia a tu nagle wyrosła ściana na którą trzeba się wspiąć bez łańcuchów. Nie było mi łatwo. 
Podpatrzyłem jak i co inni wykonują. Podchodzę, próbuje, niestety gdzieś zabrakło jednego punktu a ludzie chcieli zejść ze szczytu więc zrezygnowałem ze wspinaczki. Poczekałem chwilę aż inni zeszli i znów zaatakowałem, znów zabrakło mi jednego punktu pod ręką, z pomocą przyszedł jeden schodzący, który wskazał mi miejsce, z dołu niewidoczne, gdzie można się chwycić i po chwili znów mogłem wrócić do kamiennych schodków. Pogoda powoli się zmieniała, nadchodziły ciemne chmury, powoli wątpiłem czy uda mi się dojść do celu, dodatkowo temperatura spadła. Po minięciu mniej lub bardziej wymagających miejsc w końcu spotkałem znajomych, tuż pod szczytem. Okazało się, że już schodzą, Daniel zdobył szczyt, Kasia była blisko ale się wycofała, przestrzegali mnie przed pewnym wymagającym miejscem wspinaczki. Daniel obiecał, że na mnie zaczeka i razem zejdziemy, niestety wody nie mieli więc na suchara postanowiłem spróbować. Próba skończyła się góra 10 m powyżej miejsca gdzie czekał Daniel, a ogółem podobno niewiele więcej od szczytu. Ściana do wspinaczki była większa niż poprzednia, a przepaści obok też jakby większe. Ręce mi drżały, kumulacja strachu i odwodnienia wystąpiły w tym momencie, może jakby ktoś ze mną wchodził to bym dał radę ale sam szybko zwątpiłem, wierzyłem w to, że wejść dałbym radę ale z zejściem miałbym już duże problemy a nie chciałem zlecieć ze swojego pierwszego dwutysięcznika. Zawróciłem do kolegi, właściwie martwiąc się trochę jak będzie mi się schodzić po schodach i nie tylko ale okazało się, że nie było tak źle.
Karb szybko osiągnięty, by nie dublować szlaków schodzimy niebieskim do innych gąsienicowych szlaków. W zamierzeniu mieliśmy znów przejść obok Murowańca ale jak to często mówię Kasprowy tak ładnie się do nas uśmiechał. tzn nie do mnie, bo ja nie byłem największym entuzjastą tego wypadu dodatkowego. Zgodziłem się, w myślach tylko pragnienie wypicia wody. Podejście zaczyna się obok wyciągu narciarskiego, niedaleko za nim potok z wodą, napełniam butelki. Mimo napojenia nie wchodziło się lepiej. pogoda się psuła choć widoczność była jeszcze dobra. Znajomi znów mocno mnie wyprzedzają. Spotykamy się w stacji kolejkowej gdzie po słownych bataliach decydujemy się na zjazd kolejką. Muszę przyznać, że warto raz wydać kasę by zjechać, widoki świetne, szczególnie na Giewont. Wylądowaliśmy w Kuźnicach gdzie szybko skierowaliśmy się do auta a potem do domku, gdzie zrobiliśmy grilla, to było traumatyczne przeżycie, nie chciało mi się nic jeść, nic mi nie smakowało. :)
Kategoria Pieszo góry
Tatry 2013- dzień 3 - urlop, piesze wycieczki 22-29/08/2013
-
Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 3 - 24.08.2013 odpoczynek
z założenia wg znajomych jeden dzień mieliśmy chodzić po górach, a drugi odpoczywać czyli szwendać się po okolicy. niechętnie się przychylałem do tego planu ale widząc stopę jednej koleżanki wiedziałem, że dzień odpoczynku dobrze jej zrobi. Tak więc już wcześniej zaplanowałem, że można zwiedzić okolice Jeziora Czorsztyńskiego. Na początku rzucamy się na tamę i podziwiamy widoki oraz malunek na tamie w 3D, zdjęcia i takie tam i lecimy na zamek, zwiedzamy, podziwiamy panoramę wszystko skrupulatnie dokumentując. 
Wracamy na tamę, gdzie keszujemy - bez powodzenia. jeden wirtual to max. Dzięki keszowej stronie wiedziałem, że niedaleko jest jakiś wodospad w Kacwinie, niestety był to fake jakich mało, wodospad mały, "obrócony tyłem" :P jedyny plus, że kesz wpadł, ale znajomi nie byli zadowoleni z atrakcji, tak jak i ja. odpowiedni komentarz do kesza został zrobiony :) Wracając zrobiliśmy zakupy, kupiliśmy dwujniaka i piwa. Dodatkowo zachciało mi się z racji małego zmęczenia odwiedzić pobliskie wzgórze z krzyżem na szczycie, gdzie także był kesz - Ranisberg. Dziewczyny zostały, z kolegą uderzyliśmy wraz z napojami izotonicznymi. Podejście zacne, fajne miejsce, szukaliśmy kesza długo, dobrze że nie podłapaliśmy kleszcza bo krzaki ostro atakowaliśmy, całemu przedstawieniu przypatrywała się jakaś młoda pani, siedząca pod krzyżem, musiało to śmiesznie wyglądać skoro nie wie ocb. Sukces stał się faktem, tylko przez upór kolegi, ja już chciałem się poddać, po jednym keszu w krzakach po którym miałem na sobie 4 kleszcze odechciało mi się takie kesze podejmować za wszelką cenę. Wróciliśmy do domu, z zapowiadanego grilla nici więc piliśmy miodek z winem :)
niestety noc była dla mnie jedna z gorszych w życiu. Rzyganie i sraczka co dwie godziny, moja wersja, nawpieprzałem się różnych rzeczy jak dzika świnia plus połączyłem różne alkohole dodatkowo nie umyłem rąk po głaskaniu pieska :/
posądzono mnie o grypę jelitową. Z rana miałem iść do Kościoła ale nie byłem w stanie, cieszę się, że jakoś siłą woli zmusiłem się do wyjścia w góry, choć byłem strasznie niepewny swojego ciała, odwodniony i bez jedzenia ... to już w kolejnym dniu
Kategoria Pieszo góry
Tatry 2013- dzień 1 i 2 - urlop, piesze wycieczki 22-29/08/2013
-
Aktywność Jazda na rowerze
Dzień 1 22/08/2013 dojazd
Dojazd późnym wieczorem do Szaflar, naszej bazy noclegowej, bazy wypadowej w góry, kładziemy się spać szybko bo z rana pierwsza podróż w góry.
Dzień 2 23/08/2013 Morskie Oko - Dolina Pięciu Stawów - Knajpa w Bukowinie Tatrzańskiej
pogoda z rana piękna, postanowiłem na dobry początek dnia pozwiedzać okolice w lekkim biegu, okazało się, że mimo uprawiania dwóch sportów (koszykówki i jazdy na rowerze) mam duże problemy z bieganiem, nie wiem czy to problemy z techniką czy mięśnie przyzwyczajone do innego wysiłku ale po prostu męczyłem się strasznie. Mimo to marszobiegiem połączonym z biegiem pokonałem jakimś cudem 7km.
Ok. godz 9 wyruszyliśmy przez Bukowinę Tatrzańską do Łysej Polany. Tam rozpoczynamy podejście nad Morskie Oko. Ciągły asfalt nie zachwyca, jest strasznie monotonny, jeszcze bardziej przytłacza ruch na szlaku. Ludzi pełno, różnej maści, klapki, szpilki wszyscy z jednym celem, dojścia do stawu. No nic, nawet w sezonie w łykend na Śnieżce nie ma takich tłumów. Samo dojście bez rewelacji, nad samym stawem kumulacja ludności, ledwo doszedłem do wody, nie było gdzie usiąść więc szybka decyzja, która mnie ucieszyła - uciekamy stąd przez górskie ścieżki do Doliny Pięciu Stawów.
Szlak z dołu wyglądał majestatycznie, wił się serpentynami do góry na przełęcz. Na szlaku zdecydowanie mniej ludzi. Kilka metrów i od razu znaleźliśmy się na dużej wysokości. W pewnym momencie pierwsza Tatrzańska przeszkoda. Szybko pokonana ale trochę strachu było, ściana wymagała uwagi choć nie była zbytnio wymagająca. W którymś momencie robimy przerwę, czekamy na dziewczyny, które są z tyłu. W tym czasie jedna pani spada ze ścieżki ok 3 m w dół, mogła więcej ale pod ścieżka była półka na której się zatrzymała, skończyło się tym razem na strachu. Dołączają dziewczyny, które też opowiadają o wypadku na jaki trafiły, mianowicie starszy pan o kijkach się przewrócił na michę. W tym samym momencie przed nami młody chłopak źle stanął i lekko noga spadła mu ze ścieżki w kierunku "przepaści". po tych wydarzeniach idziemy dalej. widoki coraz to lepsze. Osiągamy 1700 m npm Świstową Czubę, ze szczytu widać już Pięć Stawów do których powoli schodzimy po wszechobecnych kamiennych schodkach.
Nad samymi stawami nie zatrzymujemy się długo, lecimy w dół mijając Wodospad Siklawa, ładny i wyskoki, kilka fotek +50 zrobiłem :P + zdenerwowałem koleżankę :)
Dalej w dół w kierunku Łysej Polany do auta. Dziś po podróży mieliśmy ochotę na miejscowe jadło więc na nos wyczailiśmy za rondem w Bukowinie Tatrzańskiej knajpę. Jak dla mnie idealna, mała, skromna, przytulne światło z Tatrzańskim klimatem. Ciężko czasami było zrozumieć góralki ale coś zamówiliśmy. Najadłem się dobrze chyba jak wszyscy, Dodatkowo zamówiłem dwujniaka czyli miód z winem, który non stop był podgrzewany. Napój był ciągle gorący więc zanim wziąłem łyka to się nawdychałem alkoholowych oparów, mocnych oparów jak się potem okazało.
Kategoria Pieszo góry
na i z - Wyścig Kowary - Okraj 2013
-
DST
109.96km
-
Czas
05:04
-
VAVG
21.70km/h
-
VMAX
83.10km/h
-
Kalorie 4222kcal
-
Podjazdy
1322m
-
Sprzęt Bestia
-
Aktywność Jazda na rowerze
drugi wyścig szosowy w życiu, było całkiem nieźle choć mały niedosyt został. pewnie gdyby nie kolega do spróbowałbym swych sił mtb a tak to wybrałem szosę. myślę, że samą trasę mogłem pokonać 2 min szybciej, a kto wie ile gdybym nie miał 50 km juz w nogach. ogółem dobra impreza masę luda, dostałem gromkie niespodziewane brawa od publiczności na starcie, nie wiem czemu ale jednak. za Kowarami wyprzedza mnie jeden zawodnik, wspinając się odwracam i okazuję się, że ja zamykam cały wyścig. sam podjazd z Kowar bardzo powolny i ciężki. dla mnie zabawa zaczyna się po skręcie na Okraj z przełęczy Kowarskiej. zauważam, że jednego gościa dochodzę. szybkie ruchy i wlecze się za nim długo, w sumie nie wiem po co. tu właśnie straciłem dużo czasu. następnie mijam go i wspinam się dalej, z góry zjeżdżają kolejni zawodnicy. za zakrętu pojawia się kolejna kolarzówka, mijam, nie czaje się z tyłu. Następnie wymijam gościa, który mnie wyprzedził za Kowarami, to smakowało najlepiej. przed szczytem jeszcze jednego łykam, po polskiej stronie pan zabezpieczający wyścig dobrze motywował do końcówki, 100m przed metą jakieś panię, także postanowiły zaklaskać. widoki były piękne, cieszę się, że się udało bo to początki szosy a przełożenia są nieco cięższe niż na moim góralu. długo nie czekałem, zjazd z okraju, do Kowar nie wracam bo kolega już nie chciał wracać tam tylko jechać do domu. czekał na przełęczy Kowarskiej, sam w wyścigu nie uczestniczył, szkoda. czas do poprawienia w następnym roku, a może jak niektórzy pojadę szosę zjadę i wybiorę się mtb hehe
open 134/161
kat30/31
czas wjazdu 48:33
/6771062
Kategoria Dłuższe trasy
targaj balla na Piaskowej Górze
-
DST
21.03km
-
Czas
00:50
-
VAVG
25.24km/h
-
VMAX
61.60km/h
-
Kalorie 742kcal
-
Podjazdy
242m
-
Sprzęt Bestia
-
Aktywność Jazda na rowerze
/6771062
Kategoria Mało czasu, szybkie rundki
do Gross Rosen
-
DST
51.35km
-
Czas
02:00
-
VAVG
25.68km/h
-
VMAX
64.30km/h
-
Temperatura
35.0°C
-
Kalorie 1820kcal
-
Podjazdy
411m
-
Sprzęt Bestia
-
Aktywność Jazda na rowerze
nigdy tam nie byłem, w sumie to niedaleko więc po pracy wybieramy się z zielonym na niziny utrudniając sobie powrotem przez Cieszów. sam obóz był zamknięty już więc przez wiochy wróciliśmy do domu, zaglądając do kamieniołomu gdzie prawdopodobnie robiono sceny do planszy gry call of duty mw :P the quarry :)
/6771062
Kategoria Dłuższe trasy
targaj balla szczawno zdrój
-
DST
19.55km
-
Czas
00:39
-
VAVG
30.08km/h
-
VMAX
64.00km/h
-
Kalorie 479kcal
-
Podjazdy
227m
-
Sprzęt Bestia
-
Aktywność Jazda na rowerze
ładna pogoda więc skorzystałem z okazji i na zaproszenie wpadłem pograć w kosza do szczawna, było świetnie, powoli wracam do formy a kostka już nie przeszkadza grać, teraz już będzie już tylko lepiej.
coś jakoś zdaję mi się, że suma podjazdów jest lekko przekłamana :/ ale już dawno pod Wałbrzych nie podjeżdżałem asfaltem więc może, zaraz to sprawdzę.
/6771062
Kategoria Mało czasu, szybkie rundki
Jaczków MDŚS 2013
-
DST
53.97km
-
Czas
02:40
-
VAVG
20.24km/h
-
VMAX
69.20km/h
-
Kalorie 2806kcal
-
Podjazdy
545m
-
Sprzęt Bestia
-
Aktywność Jazda na rowerze
mój pierwszy wyścig na szosie i powiem szczerze podobało mi się. Sprzęt sprawny. Swoim zwyczajem, gdzieś z boczku na starcie. Piotr w pierwszej linii :). Start i jedziemy. Pierwsze zakręty i nagle znalazłem się w czołówce. By zaakcentować swój udział w wyścigu przesuwam się na lidera by spełnić taktykę Szopena by zawsze być na początku choć przez chwile pierwszym. Jechałem długo pierwszy, większą część rundy, w pewnym momencie Zielu mnie słusznie upomniał bym nie szarżował a schował się komuś na kole. I tak schowałem się na sam koniec tej grupki, z którą trzymałem się do początku 4 rundy. W 3 wyjechało nam auto na trasę na szczęście nikt nie ucierpiał, kolarze oszczędzili kierowcę ale tylko fizycznie, werbalnie miał już mniej szczęścia. Czołówka uciekła mi choć widziałem ich z przodu, sam finisz niestety mnie ominął a szkoda bo Zielu był drugi, a i miał szansę na wygraną. Ja za to sam walczyłem z kolarzem z "ccc" i marszałkiem województwa dolnośląskiego o najlepszą lokatę. Na lekkim podjeździe trzymałem się za panami a tuż po nim dałem zmianę, ale nie podłączyli się panowie. Zmiana przerodziła się w ucieczkę, pędziłem ile sił. Uciekłem im ale wszystko co wypracowałem straciłem na zakrętach, w które wjechałem bardzo wolno. Ostatni zakręt i obaj panowie mnie wyprzedzili :/ jeszcze próbowałem doskoczyć ale skończyło się na tym, że wjechałem kilka metrów za marszałkiem ccc pierwszy. na końcu od pana w pomarańczowej koszulce dostałem kilka rad, wytłumaczyłem się tym, że dopiero od kilku dni jeżdżę na szosówce. Potem dostaliśmy nagrody. byłem 3 w swojej kategorii i może 10 w generalce, nie wiem. Nagrody fajne ale uściski od olimpijczyków fajniejsze, Pływaczyk, Romanik. Potem powolny powrót do domu. na wyścig i z wyścigu jechałem z kolegą z pracy, który dzielnie walczył ze swym nie najlepszym sprzętem ale dał radę.
/6771062
Kategoria Dłuższe trasy
górlane na start - o mój Boże
-
DST
31.45km
-
Teren
10.00km
-
Czas
01:31
-
VAVG
20.74km/h
-
VMAX
58.70km/h
-
Kalorie 1479kcal
-
Podjazdy
1021m
-
Sprzęt kross
-
Aktywność Jazda na rowerze
wow wow wow, to jest wyścig amatorski czy profesjonalny. trasa była jest i będzie sporym wyzwaniem dla amatorów, podobno w tamtym roku była ona na mistrzostwach polski. niby był wybór do łagodniejszych zjazdów ale w pędzie ledwo co je widziałem. Pierwsze dwie skocznie dosłownie mnie zaskoczyły a było ich na trasie jesce więcej. szkoda sprzętu amatorskiego na tak duże hopki. jeden zjazdowy zakręt przeciąłem i znalazłem się w krzakach. wiele razy myślałem by zejść z trasy ale koniecznie chciałem jedno kółko zrobić. Szkoda, że trasa była bardzo wymagająca, choć czołówce to nie przeszkadzało, cyborgi jedne :P. Zielu nawet nie miał możliwości dojechać rundy gdyż jego łańcuch pękł. na miejscu był na szczęcie nasz serwisant :P także Piotr zabrał się z nim a ja sam pomknąłem przez Wałbrzych do domu. xc chyba już odpuszczam, maraton to to co jest lepsze dla mnie.
/6771062
Kategoria Mało czasu, szybkie rundki
